تدوین فرآیندهای ارتباط با مشتری

گام دوم ؛ طراحی روشی مناسب و دستورالعمل هایی کاربردی در استفاده از آن روش می باشد. در طراحی فرایند ارتباط با مشتری استفاده از بهینه کاوی و روش های موفق در دنیا و همینطور بهره برداری از چارچوب ها و استانداردهای طراحی فرایند می توانند در دستیابی به نتایج مطلوب کمک شایانی کنند. در حقیقت برای این که  فرآیندی کارا و اثر بخش داشته باشیم نیازمند شناخت کافی از دامنه اجرای فرایند به عنوان اصلی ترین زمینه ی جاری سازی روشها هستیم. برای مثال اینکه در تعریف انواع مشتری و شناسایی گروه های مختلف مشتری بازنگری داشته باشیم و بر اساس این دسته‌بندی‌ها روش های متفاوتی را در نظر بگیریم نتایج جذابتری به دست خواهیم آورد. پیش بینی اگرها و شایدها و احتمالات مسیر اجرای فرایند و همچنین در نظر گرفتن راهکار برای این احتمالات، جامعیت اجرا در روش طراحی شده بالاتر خواهد برد. بسیاری از روش های تدوین شده به دلیل این که قابلیت اجرایی لازم را ندارند تبدیل به نسخه خاک خورده‌ای بر سر طاقچه های بایگانی در سازمان ها می‌شوند و سازمان به روشهای سنتی قبلی خویش باز میگردند. 
نکته دیگری که در طراحی فرآیند در ارتباط با مشتری باید در نظر بگیریم کانال های ارتباط با مشتری است که شناسایی و افزایش آن ها به کاربردی بودن فرایند طراحی شده و افزایش اطلاعات از تجربه مشتریان کمک می کند.
شناسایی نقش های موثر در فرایند و مسئولیت ها و همینطور وظایف که مسئولین در اجرای فرایند ارتباط با مشتری دارند نکته حائز اهمیت دیگری است که حتماً در طراحی فرایند می بایست در نظر گرفته شود. به طور خلاصه در مسیر ارتباط با مشتری هر کاری را چه کسی انجام دهد .برای مثال در هر مرحله از ارتباط با مشتری چه کسی چه وظیفه ای را و به چه شکلی و با چه ابزار یا روشی می‌بایست اجرا کند و به عهده بگیرد.  آنچه که کمک می کند ما بتوانیم فرایند طراحی شده را پایش کنیم و در صورت دارا بودن نقص یا مشکل آن را بهبود دهیم، طراحی معیارها و شاخص هایی است که نتایج عملکرد فرایند را برای ما آشکار می سازند.  این ابزار اندازه گیری نه تنها به پایش فرآیند کمک می کنند بلکه ما را نسبت به ارزش ها و خطر ها که در ارتباط با مشتری برای سازمان حاصل می شود، آگاه می کند. تحلیل این نتایج و ریشه یابی آنها قطعا دستاورد هایی برای به بلوغ رساندن روش و فرآیند مان در اختیار ما می گذارد.